تشخیص و درمان بیماری ام اس 

درمان بیماری ام اس در بهبود حملات, کاهش سرعت پیشرف بیماری و مدیریت علائم بیماری ام اس در مراحل جداگانه امکان پذیر می باشد.

افرادی که بیماری خفیف دارند به درمان نیازی ندارند.

هیچ گونه تستی برای تشخیص بیماری ام اس وجود ندارد.

راه تشخیص ام اس براساس تشخیص های دیگریست که علائم و نشانه های دیگری را دارد, به آن ها تشخیص افتراقی می گویند.

پزشک متخصص  شما شاید از تاریخچه پزشکی و معاینه ی کامل شروع کند.

پزشک شما این ها را توصیه می کند:

۱) آزمایش خون

برای کمک به رد سایر بیماریهای دارای علائم مشابه MS آزمایشات مربوط به بیومارکرهای ویژه مرتبط  با MS در حال انجام است و ممکن است به تشخیص بیماری نیز کمک کند.

۲) تپ کردن نخاع (LP)

در آن یک نمونه کوچک از مایعات کانال ستون فقرات شما برای آنالیز آزمایشگاهی خارج می شود.

این نمونه می تواند ناهنجاری های آنتی بادی هایی را که با ام اس مرتبط هستند نشان دهد.

شیره نخاعی همچنین می تواند در رد عفونت ها و سایر شرایط با علائمی شبیه به MS کمک کند.

MRI مناطق ضایعات ام اس در مغز و نخاع شما را مشخص می کند.

شاید شما با یک تزریق داخل وریدی از ماده حایل برای براق کردن ضایعات نخایی بگیرید که نشان دهد.

بیماریی شما فعال می باشد.

۳)آزمایش های پتانسیل تحریکی

در این آزمایش سیگنال های الکتریکی تولید شده توسط سیستم عصبی را در پاسخ به محرک ها ثبت می کنند.

یک آزمایش پتانسیل تحریکی ممکن است از محرک های بصری یا محرک های الکتریکی استفاده کند که در آن شما یک الگوی تصویری متحرک را مشاهده می کنید یا تکانه های الکتریکی کوتاه برای اعصاب پاها یا دست ها بفرستد.  الکترودها سرعت حرکت اطلاعات در مسیرهای عصبی را اندازه گیری می کنند. 

درمان حملات ام اس 

۱) کورتیکواستروئیدها:

مانند پردنیزون خوراکی و متیل پردنیزولون داخل وریدی برای کاهش التهاب عصبی تجویز می شوند.

عوارض جانبی ممکن است شامل بی خوابی، افزایش فشار خون، نوسانات خلقی و احتباس مایعات باشد.

۲) تعویض پلاسما (پلاسمافرز):

بخش مایع خون(پلاسما)برداشته شده و از سلولهای خونی جدا می شود.

سلول های خونی سپس با یک محلول پروتئینی (آلبومین) مخلوط می شوند و به بدن بازگردانده می شود.

اگر علائم جدید یا شدید باشد و به استروئیدها پاسخ نداده باشد ممکن است از روش تعویض پلاسما استفاده شود.

درمان برای اصلاح پیشروی بیماری

در مورد MS پیشرونده اولیه،  ocrelizumab (Ocrevus) تنها درمان اصلاح کننده بیماری (FMD) است که مورد تأیید FDA قرار گرفته است. 

در افرادی که از این روش درمانی استفاده می کنند در برابر افرادی که نمی کنند احتمال پیشرفت بیماری کمتر است.

برای ام اس عودکننده-فروکش کننده، چند مورد درمان اصلاح کننده بیماری در دسترس هستند.

قسمت بزرگ ایمنی مرتبط با ام اس  در مرحله اولیه بیماری ایجاد ایجاد می شود. 

درمان تعرض آمیز با این داروها در آن واحد می تواند میزان عود را کاهش داده, و سرعت تشکیل ضایعات جدید را کاهش دهد.

بسیاری از روشهای اصلاح کننده بیماری که برای درمان بیماری ام اس معالجه می شود, خطرات قابل توجهی برای سلامتی دارند.

انتخاب روش درمانی مناسب و خوب با توجه به عوامل زیادی از جمله طول مدت و شدت بیماری، اثربخشی درمانهای قبلی ام اس، سایر موارد بهداشتی، هزینه و وضعیت فرزند آوری نیاز دارد.

انتخاب های درمانی برای ام اس عودکننده-فروکش کننده شامل داروهای تزریقی است، از جمله:

۱) اینترفرون های بتا:

این داروها از جمله داروهای معمول تجویز شده برای درمان بیماری ام اس است.

آنها زیر پوستی یا داخل عضلانی تزریق می شوند و می توانند دفعات و شدت عود را کاهش دهند.

عوارض جانبی اینترفرونهای بتا ممکن است شامل علائم شبه آنفولانزا و واکنش در محل تزریق باشد.

برای نظارت بر آنزیم های کبدی بهتر است, که آزمایش خون لازم را بدهیم  زیرا آسیب کبدی یک اثر جانبی احتمالی در استفاده از اینترفرون است. 

افرادی که اینترفرون مصرف می کنند ممکن است آنتی بادی های خنثی کننده تولید کنند که می توانند اثر بخشی دارو را کاهش دهند.

۲) گلاتیرامر استات (Copaxone, Glatopa):

این دارو ممکن است به توقف حمله سیستم ایمنی بدن به میلین کمک کند و باید زیر پوستی تزریق شود.

عوارض جانبی می تواند شامل تحریک پوستی در محل تزریق باشد.

درمان علائم و نشانه های ام اس

درمان علائم و نشانه های ام اس مختلف است.

۱) فیزیوتراپی:

یک متخصص طب فیزیک یا کار می تواند تمرینات کششی و تقویتی را به فرد آموزش دهد و نحوه استفاده از دستگاه ها را برای آسان تر انجام دادن کارهای روزانه به شما نشان دهد.

فیزیوتراپی به همراه استفاده از کمک حرکتی در صورت لزوم همچنین می تواند به ضعف پا و سایر مشکلات راه رفتن که اغلب با MS مرتبط هستند کمک کند.

۲) شل کننده های عضلانی:

در صورت سفتی یا اسپاسم دردناک یا غیرقابل کنترل عضلانی، به خصوص در پاها شل کننده های عضلانی مانند باکلوفن (Lioresal) و تیزانیدین (Zanaflex) ممکن است کمک کننده باشند.

۳) داروهایی برای کاهش خستگی:

آمانتادین( (Gocovri, Oxmolex، مدافینیل( (Provigilومتیل فنیدات (Ritalin)ممکن است در کاهش خستگی ناشی از MS مفید باشند.

برخی از داروهایی که برای درمان افسردگی استفاده می شوند از جمله مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین ممکن است مفید باشندکنند

۴) داروهایی برای افزایش سرعت راه رفتن:

دالفامپریدین (Ampyra) ممکن است کمی به افزایش سرعت راه رفتن در برخی از افراد کمک کند.

افرادی که سابقه تشنج یا اختلال عملکرد کلیه را دارند نباید این دارو را مصرف کنند.

۵) داروهای دیگر:

برخی داروها همچنین ممکن است برای افسردگی، درد، اختلال عملکرد جنسی، بی خوابی و مشکلات کنترل مثانه یا روده که با بیماری ام اس همراه هستند تجویز شوند.

سبک زندگی و درمان های خانگی

برای کمک به تسکین علائم و نشانه های بیماری ام اس سعی کنید:

۱)زیاد استراحت کنید:

به عادت های خواب خود دقت کنید تا مطمئن شوید که خواب کافی دارید.

برای اینکه مطمئن شوید خواب کافی دارید ممکن است لازم باشد برای اختلالات خواب مانند آپنه انسدادی خواب ارزیابی شوید و تحت درمان قرار بگیرید.

۲) ورزش:

اگر مبتلا به MS خفیف تا متوسط هستید ورزش منظم می تواند به بهبود قدرت و تون عضلانی، تعادل و هماهنگی شما کمک کند.

اگر گرما شما را اذیت می کند، شنا یا سایر ورزش های آبی گزینه های خوبی هستند.

انواع دیگر ورزش های خفیف تا متوسط توصیه شده برای مبتلایان به ام اس شامل پیاده روی، ورزش های کششی، ایروبیک کم فشار، دوچرخه سواری ثابت، یوگا و تای چی هستند.

۳) خنک بودن:

علائم ام اس اغلب با افزایش درجه حرارت بدن در برخی از افراد مبتلا به ام اس بدتر می شود. جلوگیری از قرار گرفتن در معرض گرما و استفاده از وسایلی مانند شال یا جلیقه خنک کننده می تواند کمک کننده باشد.

۴)یک رژیم متعادل داشته باشید:

از آنجا که شواهد کمی برای حمایت از یک رژیم غذایی خاص وجود دارد، متخصصان یک رژیم غذایی به طور کلی سالم را توصیه می کنند.

برخی تحقیقات حاکی از آن است که ویتامین D برای افراد مبتلا به MS ممکن است فواید بالقوه ای داشته باشد.

۵) از بین بردن استرس:

استرس ممکن است علائم و نشانه های شما را تحریک یا بدتر کند.

یوگا، تای چی، ماساژ، مدیتیشن یا تنفس عمیق ممکن است کمک کند.

درمان جایگزین

مبتلایان به ام اس از انواع روش های درمانی جایگزین یا مکمل یا هر دو برای مدیریت علائم خود مانند خستگی و درد عضلانی استفاده می کنند.

فعالیت هایی مانند ورزش، مدیتیشن، یوگا، ماساژ،  رژیم غذایی سالم تر، طب سوزنی و تکنیک های ریلکسیشن ممکن است به بهبود حالت ذهنی و جسمی کمک کند

اما مطالعات کمی وجود دارد که اثر آنها در مدیریت علائم بیماری ام اس را تایید کند.

دستورالعملهای آکادمی علوم اعصاب آمریکایی استفاده از عصاره کانابیس خوراکی را برای اسپاسم عضلانی و درد توصیه می کند.

اما به دلیل عدم وجود شواهد کافی کانابیس را به شکل دیگری برای سایر علائم MS توصیه نمی کنند.

در دستورالعمل ها استفاده از مکمل های گیاهی مانند جینکو بیلوبا و زهر زنبور عسل یا درمان مغناطیسی برای علائم MS توصیه نمی شود.