علت بیماری ام اس

هنوز علت بیماری ام اس مشخص نیست و تا حالا شناسایی نشده است.

این یک بیماری خود ایمنی است, که سیستم ایمنی به بافت ها هجوم می آورد. مشخص نیست که چرا در بعضی افراد بروز می دهد.

به نظر بعضی افراد عوامل محیطی و ژنتیک باعث است.

 عوامل خطر 

این عوامل ممکن است علت بیماری ام اس باشد و باعث پیشرفت شود :

۱) سن: بیماری ام اس در هر سنی ممکن است رخ دهد، اما معمولاً افراد بین ۱۶ تا ۵۵ سال را مبتلا می کند.

۲) جنسیت: در زنان احتمال نوع عودکننده- فروکش کننده دو یا سه برابر بیشتر از مردان است.

۳) سابقه خانوادگی: اگر یکی از والدین یا خواهر و برادر شما مبتلا به ام اس بوده باشد، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری هستید.

۴) برخی ازعفونت ها: انواعی از ویروس ها به MS مرتبط شده اند، از جمله اپشتین بار، ویروسی که باعث ایجاد مونونوکلئوز عفونی می شود وی شود.

۵) نژاد:افراد سفید پوست به ویژه افراد اروپای شمالی بیشترین خطر ابتلا به بیماری ام اس را دارند. آسیایی ها، آفریقایی ها یا بومیان آمریکا کمترین خطر ابتلا را دارند.

۶) اقلیم MS: در کشورهایی که دارای آب و هوای معتدل هستند از جمله کانادا، شمال ایالات متحده، نیوزلند، جنوب شرقی استرالیا و اروپا بسیار بیشتر است.

۷)  ویتامین D: داشتن مقادیر کم ویتامین D وکم قرار گرفتن در معرض نور آفتاب با خطر بیشتری از ابتلا به ام اس همراه است.

۸) برخی از بیماری های خود ایمنی: در صورت ابتلا به بیماری تیروئید، دیابت نوع ۱ یا بیماری التهابی روده احتمال ابتلا به بیماری ام اس کمی بیشتر است.

۹) سیگار کشیدن: در افراد سیگاری که مجموعه ای از علائم اولیه که ممکن است علائم بیماری ام اس باشد را تجربه می کنند، نسبت به افراد غیر سیگاری احتمال وقوع یک رویداد ثانویه که می تواند ام اس عودکننده- فروکش کننده را تایید کند بیشتر است.

عوارض بیماری ام اس 

این موارد در بیماری ام اس دیده می شود: 

۱) سفتی یا اسپاسم عضلانی

۲) فلج، به طور معمول در پاها

۳) مشکلات مثانه، روده یا عملکرد جنسی

۴) تغییرات ذهنی مانند فراموشی یا نوسانات خلقی

۵) افسردگی

۶) صرع

درمانهای خوراکی

درمان های خوراکی از طریق میل کردن مثل قرص ها انجام می شود.

۱) فینگولیمود (Gilenya): این داروی خوراکی با مصرف یک بار در روز، میزان عود را کاهش می دهد.

بعد از اولین دوز باید شش ساعت ضربان قلب خود را تحت نظر داشته باشید

زیرا ممکن است تعداد ضربان قلب را کم کند.

عوارض جانبی دیگر آن شامل عفونت های نادر جدی، سردرد، افزایش فشارخون و تاری دید می باشد.

۲) دی متیل فومارات (Tecfidera) : این داروی خوراکی با مصرف دو بار در روز می تواند عود را کاهش دهد. عوارض جانبی ممکن است شامل گرگرفتگی، اسهال، حالت تهوع و کاهش تعداد گلبول های سفید خون باشد.

۳) تریفلونومید (Aubagio): این داروی خوراکی با مصرف یک بار در روز می تواند میزان عود را کاهش دهد.

تریفلونومید می تواند باعث آسیب کبدی، ریزش مو و عوارض جانبی دیگر شود.

این دارو برای جنین در حال رشد مضر است و نباید توسط زنانی که ممکن است باردار شوند و از قرص ضد بارداری استفاده نمی کنند  و یا همسرشان استفاده شود.

۴) سیپونیمود (Mayzent): تحقیقات نشان می دهد که این داروی خوراکی با مصرف یک بار در روز می تواند سرعت عود را کاهش داد و به کندی پیشرفت MS کمک کند. همچنین برای ام اس پیشرونده ثانویه تأیید شده است.

عوارض جانبی احتمالی آن شامل عفونت های ویروسی، مشکلات کبدی و کاهش گلبول های سفید خون است. 

سایر عوارض جانبی احتمالی شامل تغییر در ضربان قلب، سردرد و مشکلات بینایی است. 

سیپونیمود برای جنین در حال رشد مضر است بنابراین زنانی که ممکن است باردار شوند باید هنگام مصرف این دارو و ۱۰ روز پس از قطع دارو از قرص ضد بارداری استفاده می کنند.

درمانهای تزریقی

۱) اکرلی زومب (Ocrevus) :

این دارو یک آنتی بادی ایمونوگلوبولین انسانی است که تنها DMT است که توسط FDA برای درمان هر دو نوع عودکننده-فروکش کننده و پیشرونده اولیه ام اس تأیید شده است. کارآزمایی های بالینی نشان داده است که این دارو میزان عود را در نوع عود کننده بیماری کاهش داده و وخیم تر شدن ناتوانی را درهر دو نوع بیماری کاهش داده است.

تزریق داخل وریدی Ocrevus توسط  متخصصی که کارش را بلد است انجام می شود. 

عوارض جانبی ناشی از تزریق ممکن است شامل واکنش التهابی در محل تزریق، کاهش فشارخون، تب و حالت تهوع باشد.

  Ocrevus همچنین ممکن است خطر ابتلا به برخی از انواع سرطان به ویژه سرطان پستان را افزایش دهد.

۲)ناتالیزومب (Tysabri):

این دارو برای جلوگیری از ورود سلولهای ایمنی ویرانگر از جریان خون به مغز و نخاع طراحی شده است.

این دارو ممکن است درمان خط اول برای برخی از مبتلایان به بیماری ام اس شدید یا به عنوان یک روش خط دوم در برخی دیگر در نظر گرفته شود.

این دارو خطر ابتلا به عفونت ویروسی جدی مغزی به نام لکوانسفالوپاتی پیشرونده چند کانونی (PML) را در افرادی که از نظر پادتن عامل ایجاد کننده ویروس PML JC مثبت هستند، افزایش می دهد.

  افرادی که آنتی بادی ندارند تقریبا خطر ابتلا به PML را ندارند.

المتوزومب (Campath, Lemtrada):

این دارو با هدف قرار دادن پروتئینی در سطح سلولهای ایمنی واز بین بردن گلبول های سفید به کاهش عود بیماری ام اس کمک می کند. 

این اثر می تواند آسیب عصبی احتمالی ناشی از گلبولهای سفید را محدود کند.

  اما همچنین خطر ابتلا به عفونت ها و اختلالات خود ایمنی را افزایش می دهد

از جمله بیماری های خود ایمنی تیروئید و یک بیماری نادر کلیه با واسطه ایمنی درمان با المتوزومب شامل پنج روز متوالی تزریق وریدی دارو و به دنبال آن سه روز تزریق یک بار در سال است. 

واکنشهای هنگام تزریق با المتوزومب شایع است.

این دارو فقط توسط ارائه دهندگان ثبت شده در دسترس است و افرادی که با این دارو درمان می شوند باید در یک برنامه ویژه نظارت بر ایمنی دارو ثبت شوند.

میتوکسانترون: این داروی سرکوب کننده سیستم ایمنی می تواند برای قلب مضر باشد و با ایجاد بدخیمی های خونی همراه است. 

در نتیجه استفاده از آن در درمان ام اس بسیار محدود است. میتوکسانترون گاهی برای درمان MS شدید و پیشرفته استفاده می شود.