تنهایی معلولین پس از مرگ والدین شان

آسیب های روح و جسمی که معلول پس از مرگ پدر و مادر شان می توانند با آن ها روبرو شوند را در این مقاله بررسی می کنیم.

انواع معلولیت

معلولیت یک مظهر فیزیولوژیکی که دائماً در همه جا وجود دارد و دور از زندگی انسان‌ها نیست.
معلولین که به دو شکل دچار معلولیت می شوند:

۱. ارثی و اکتسابی:
از اول یا در سال‌ های بعد تولد به عنوان میراث خانوادگی با این پدیده روبه رو می شوند.
۲. سانحه یا تصادف:
سانحه شدید مانند تصادف با وسیله نقلیه یا سقوط هر چیزی که می‌تواند آسیب شدیدی به جسم و بدن و مغز شخص وارد کند.

شایع ترین معلولیت های جسمی در کودکان

معلولیت‌ها انواع‌ گوناگونی دارند که هر کدام از خانواده‌ها باید با آن‌ها شناخت داشته باشند تا به افراد دارای معلولیت بهتر کمک کنند.

انواع معلولیت‌های جسمی:

۱. حسی_حرکتی
مانند: فلج اطفال _دیستروفی عضلانی
۲. احشایی
مانند: صرع_تالاسمی
۳. حسی
مانند: نابینایی و ناشنوایی

وظیفه ی والدین و اطرافیان نزدیک در قبال معلولین

معلول ها از نظر عاطفی و جسمی با افراد بدون معلولیت شرایط متفاوتی دارند.
معلول ها چه از دوران کودکی با این مشکل رو برو باشند و چه در اثر سانحه آسیب دیده باشند.
خود را طرد شده و جدا از بقیه افراد جامعه می بینند.
پس بیایید با رفتار نادرست و اشتباه خود مان به شکل ناخواسته آنان را اذیت نکنیم و باعث رنجش خاطر و ناراحتی آن‌ها نشویم.
آدم‌هایی که رابطه خویشاوندی و دوستی با افراد معلول دارند باید نسبت به رفتار خود آگاه باشند.
رفتار آن‌ها تاثیر حیاتی در رشد جسمی و حسی آن‌ها دارد.
انگیزه معلول‌ها برای ادامه دادن به زندگی و شکست نخوردن در زندگی کنار والدین و نزدیکان است.

پدر و مادر برای رشد کردن بچه‌ها از لحاظ جسمی، اجتماعی، عاطفی و درمانی نقش مهمی را ایفا می کنند.

وقتی والدین با فرزندی دارای معلولیت روبه‌رو می‌شوند ابتدا می ترسند و حیران می شوند.
اما آن‌ها تلاش می‌کنند با رفع دلهره‌ها و نگرانی‌ها شرایط سالم و مطلوبی را برای بچه‌هایشان بسازند.
بچه های معلول نیازهای عاطفی را نسبت به هم سن های خود ( بچه‌های بدون معلول) نیاز عاطفی را بیشتر حس می کنند.
وقتی با پدر و مادر هستند این نیاز برطرف می شود. پس پدر و مادر نقش موثری در رشد عاطفی بچه‌هایشان دارند.

نقش فقدان یا مرگ پدر و مادر در زندگی معلولین

روشن است که هیچ کس نمی‌تواند مانند پدر و مادر حواسش به بچه های معلول باشند.
بچه‌های معلول تفاوت خود را نسبت به انسان‌های دیگر جامعه می‌دانند.
نقطه امن افراد دارای معلولیت که داشتن پدر یا مادر یا هر دو هست کافی است که آن ها را از دست بدهند.
با وجود شرایطی که دارند آن‌ها نسبت به افراد غیر معلول حساس‌تر اند.
هر گونه رفتار نادرست و ناشایست می تواند آسیب بزرگ به افراد معلول وارد کنند پس این نتیجه را می گیریم که با مرگ پدر و مادر حساسیت عاطفی شان زیاد می شود.
آن‌هارادر معرض خطر روانی قرار می دهد .
هیچ کس به میزان پدر و مادر نمی تواند هم‌ دم و همراه خوب برای بچه‌های معلول باشد.
اگر احیاناً خواهر و برادری داشته باشد باید آن‌ها آگاهی‌های لازم را داشته باشد که چگونه برخورد کند تا بتواند نیازهای عاطفی آن‌ها را برآورده کنند.
هرگز نباید با نادیده گرفتن یا با برخورد اشتباه و بی‌توجهی به آن‌ها شرایط را برای آن‌ها سخت کنند.

بعد از مرگ پدر و مادر افراد دارای معلولیت نیاز مبهمی به مورد توجه قرارگرفتن از جانب دولت را دارند.

جامعه و نهادها با عملکرد و رفتار شان می تواند انگیزه زندگی دوباره را برای این افراد نگه دارد.
خیلی از معلول‌ها در زمینه‌های مختلف مانند: موسیقی, شعر, کاردستی , نقاشی, ریاضی و یا هر چیزی که توانایی اجرا را داشته باشد؛
شناسایی می شود با استعداد خودشان می‌توانند در یک حرفه پیشرفت خیلی زیادی داشته باشند.

برای ثابت کردن خودشان می‌توانند در یک حرفه پیشرفت خیلی زیادی داشته باشند.

جامعه و خواهر و برادر و آشنایان افراد معلول می‌تواند بامناسب سازی بهترین شرایط, افراد دارای معلولیت را به کارهایی که می‌توانند در آن‌ها به موفقیت برسد راهنمایی می کند.
با ارزش دادن به افراد معلول جایگاه اجتماعی ‌شان را در جامعه می‌توان بالا برد.
آن‌ها حس خوبی نسبت به خود و عملکردشان در جامعه داشته باشند.
وقتی اعتمادبه‌نفس شان بالا رفت با تکیه به خود و توانایی‌های خود به افراد دارای معلولیت کمک ‌کنند تا بتوانند روی پای خودشان بایستند و کارهای خودشان را خودشان انجام بدهند.
رفته رفته با کمبودهایشان کنار می آیند.
از همان اول که فرزندان معلول با مشکل و آسیب معلولیت روبه‌رو می‌شوند.

 خانواده‌هایشان می‌توانند در کنار این‌که از لحاظ عاطفی آنان را سیراب می کنند می توانند از وابسته بودن به والدین کم کنند.
پدر مادر باید کاری بکند که معلول‌ها وقتی پدر و مادر شان فوت کردند.
زندگی خودشان را مدیریت و کارهای خودشان را به نحو احسن بتوانند انجام دهند.