مربی فوتبال با وجود معلولیت جسمی -حرکتی

جناب آقای سهیل رحمان که از ۱۳ سالگی ویلچر نشین می باشند ایشان یکی از مربی باشگاه های جهان هستند. 

از نظر زیادی از افراد اراده یک مربی دارای معلول زندگی عادی را دنبال و پر تلاطم راتلقی می کند

که با این فکر کردن ها کم و کاستی هایی برای معلولان جسمی و حرکتی تاثیر می گذارد.

این طور فکر کردن که گاه باعث بی اعتمادی و ترحم که اعتماد به نفس را از اینان میگیرد , و چیز در زندگی نداشته باشند. 

اما این طور نیست که معلولان به این فکر های پیچیده فکر کنند.

برخی از معلولان هستند که نتها خود را از نیاز دیگران برکنار می کنند بلکه برای دیدن آنها برای افراد عادی یک آرزو و رویای دیگریست,

یکی از این جور افراد با اراده و پشتکار جناب آقای سهیل رحمان است که ایشان فقط ۲۲ سال سن دارند که محبوب و چهره ماندگار فوتبال اند. 

تعقیب آرزو های دور و دراز 

سهیل رحمان که یکی از چهره های ماندگار در دوران فوتبال است.

به دلیل جسمی _ حرکتی بودن توان راه رفتن ندارند برای آرزو های دور و درازش تلاش کرده است.

به هدفش رسیده, ایشان که پای فوتبال بازی کردن ندارند در عوض دانش, اطلاعات، توانمندیش را در زمینه مربی گری و پرورش بازیکن را زیاد کرده, آقای رحمان طوری سعی کردند و به دنبال علم و دانش رفتند.

الان به یکی از مربی جهان در یکی از باشگاه های بزرگ جهان مربیگری می کنند.

که نام باشگاه منچستر یونایتد است.

شوک به دنیای فوتبال 

وقتی خبر انتخاب شدن سهیل رحمان را به عنوان مربی منچستر یونایتد رسید.

شوک بزرگی به فوتبال زده شد فوتبالی که تا الان فرد معلول نداشت چه برسد به مربی گری

رحمانی که به دلیل جنب و جوش بودن درباشگاه منچستر یونایتد لوحی قدردانی را از سرآلفکس فرگوسن از مربی سابق دریافت کرده و حالا در آکادمی منچستر یونایتد فعال هست . 

که وظیفه ایشان تعلیم و تربیت بازیکنان جوان و مربیگری خوب با قدرت به نسل های آینده فوتبال خواهد داد.

در رشته فناوری تحصیلات دارند, او که گفتگویی با دیلی میل داشت اضحارات خود راداد که من و نه توان بازی کردن ندارم چه بهتر که مربیگری کنم.

چون بازی نداشتم اندکی می هراسیدم اما لوحی که دریافت کردم آخرین بند پازلمم جور شد

به خاطر هدفم بهمن تبریک گفت حالا هیچ چیز نمی تواند مانع من شود . 

سابقه مربی گری در دنیای فوتبال 

اقای رحمانی با این که معلول هستند در دنیای فوتبال سابقه درخشانی دارند.

او قبل از این در لیگ سانتی اینگلیس در (دسته پایین تر لیگ )مربیگری کرده است.

اکنون با جهش عالی و موفقیت آمیز در آکادمی منچستر یونایتد فعال اند.

مربی شدن در منچستر یونایتد را شغل رویایی و آرزویی اظهارمی کند.

ایشان می گویند دیوانه کننده و من بازیکنان جوان تمرین و آموزش می دهم. 

مشکلات در ۱۱سالگی

ایشان به طور مادر زاد معلول به دنیا نیامده اند.

او تا ۱۱سالگی مثل همه بچه ها میدویدند.

و مثل بقیه بچه ها بودن , در سن ۱۱ سالگی به خاطر آسیب نخاعی درگیر کرد و باعث شد خانه نشین شوند.

برای این که این خاطره تلخ را فراموش کند. می گویند می خواهم به درجه یک ترین مربیگری برسم.

امید وارم در یک لیگ برتر بزرگ مربی کنم.

من ۲۲سال دارم و می توانم تجربه های زیادی به دست آوردم , اصلا برام قشنگ نبود که دیگر فوتبال بازی نکنم.

اما اشتیاقم به فوتبال کم نشد , کمی بعد دوست و آشنایانم پیشنهاد دادند که مربیگری کنم , در اوایل به خودم شک داشتم.

ولی الان با قدرت می توانم بگویم فقط و فقط در خودم انگیزه دارم.

دنیای خود باوری 

با کمی نگاه کردن به قدمت طولانی ورزش نشان می دهد که سهیل رحمان معلولی نیست که برای اولین بار مربی معلول باشد.

قبل از ایشان یعنی ۴۵ سال قبل در کنتاکی آمریکا یک فرد معلول که شبیه سهیل رحمان در ویلچر بود.

مربی بیسبال درایالتی برعهده گرفته بود.

در چین هم یک جوان معلول و ویلچر نشین سرپرست یک تیم استانی در دالیان هست.